"Trzecia siostra" Louise Jensen

 Zawsze żałowałam , że nie mam rodzeństwa. Przez całe dzieciństwo byłam sama, sama chodziłam do szkoły(z kluczem na szyi), sama odrabiałam lekcje, sama oglądałam telewizję. Rodzice często byli tak zapracowani, że nie mieli ochoty ani siły na zabawę. Właśnie w takich chwilach modliłam się, by mama zaszła w ciążę. Tak się jednak nie stało i do dziś jestem jedynaczką. I to się już nie zmieni. Ludzie, którzy mają rodzeństwo z pewnością lepiej zrozumieją bohaterów "Trzeciej siostry", będzie im się łatwiej z nimi utożsamić, zrobi to naturalnie, gdyż będą się kierowali doświadczeniem. Jednak nawet ja, osoba która nie posiada ani brata ani siostry, coś poczułam. Być może był to sentyment? Może empatia? braterska więź. Jakkolwiek by tego uczucia nie nazwać , jego pojawienie się zawdzięczam Louise Jensen i jej prozie. Autorka dzięki swojemu niezwykłemu talentowi pisarskiemu oraz wielkiej wyobraźni sprawiła, że weszłam na inną, bardziej rodzinną , płaszczyznę mojego jestestwa. Bardzo jej za to dziękuję. 

Więzy krwi je połączyły. Trauma je naznaczyła. Razem dorastały. Do prawdy muszą dojść osobno.
Oto siostry Sinclair – porwane jako dzieci przeżyły piekło, ale dwadzieścia lat później wydają się radzić sobie z traumą. Każda na swój sposób.Leah – jest perfekcyjną panią domu, matką i żoną. A przynajmniej taka jest oficjalna wersja.Marie miała nieco mniej szczęścia. Ale niezbyt idealny związek z alkoholem pomaga jej o wszystkim zapomnieć, więc kobieta nie narzeka.No i Carly. Nigdy nie wybaczy sobie, że wtedy zawiodła siostry.

Jeśli masz młodsze rodzeństwo, prawdopodobnie z łatwością zrozumiesz złość i frustrację trzynastoletniej Carly Sinclair z powodu konieczności opiekowania się jej młodszymi bliźniaczkami Leah i Marie, gdy ich rodzice są w pracy… zwłaszcza, gdy dziewczynki nie postępują zgodnie z instrukcjami. Jej gniew zamienia się w panikę i desperacką próbę ich ochrony, gdy cała trójka zostaje uprowadzona. "Trzecia siostra"opowiadana jest w dwóch liniach czasowych : tej dziś i tej w przeszłości i uwaga, jest tutaj aż pięciu narratorów, trzy siostry oraz ich rodzice. To, co jest w tej powieści najlepsze , to fakt, że główny nacisk kładziony jest na psychikę naszych bohaterów oraz na samą dynamikę rodziny. Styl pisania autorki jest niesamowicie przekonujący. Momentami faktycznie czułam się tak, jak bym siedziała w głowie poszczególnych postaci. Odczuwałam ich emocje takie jak : strach, przerażenie, smutek, panikę i żal. Tych negatywnych było tutaj zdecydowanie więcej. Zresztą to co spotkało młode bohaterki zdecydowanie można podciągnąć pod miano horroru . "Trzecia siostra" to emocjonalna kolejka górska ze wszystkim, od poczucia winy, smutku, niemożności zaufania i strachu, który unosi się nad nimi jak ciągłe czarne chmury burzowe. Czytanie ich historii z perspektywy George'a również jest intrygujące, ponieważ pozwala czytelnikowi docenić szersze implikacje. 

Siostry Sinclair, trzynastoletnia Carly oraz ośmioletnie bliźniaczki, siostry Leah i Marie zostały uprowadzone z domu rodzinnego. Udało im się uciec swoim porywaczom, ale pobyt w niewoli pozostawił długotrwałe zniszczenia, które zmieniły ich psychikę i miał wpływ na późniejsze życie. Dwadzieścia lat później, w przeddzień rocznicy ich uprowadzenia, Leah sądzi, że jest śledzona, i uważa, że ​​to jeden z porywaczy wrócił, by szukać zemsty. Carly nadal obwinia się za ten dzień, a życie Marie też nie usłane różami. Jednak główny wątek fabularny koncentruje się głównie wokół Leah, która jest teraz mężatką i ma jednego syna Archiego. Kobieta nadal cierpi z powodu tego, co wydarzyło się wiele lat temu. Jej mąż nie chce dać wiary w to, że Leah może być śledzona. Mężczyzna myśli, że kobieta oszalała, a wszystko to dzieje się w jej głowie. Przyzwyczaiłam się do tego, że książki, których głównym tematem (lub tłem fabularnym) jest uprowadzenie mają dobre i szczęśliwe zakończenie. W końcu jak ktoś przeżył piekło to zasługuje na diametralną odmianę losu. Jednak powieść Jensen mnie zaskoczyła. Ma iście unikalną fabułę i zdecydowanie różni się od innych książek tego gatunku.  W miarę jak czytelnik otrzymuje informacje z przeszłości i teraźniejszości, historia powoli rozwija się, budując obraz uprowadzenia, uwięzienia oraz ich konsekwencji. Istnieje również ukryty wątek, który znajdziemy w narracji ojca dziewczynek.  Wszystkie historie są doskonale i harmonijnie ze sobą połączone i tworzą splątaną sieć tajemnic, kłamstw, zdrady, winy i strachu. Muszę przyznać, że bardzo łatwo było mi się zżyć z naszymi bohaterkami. Każda z dziewczynek była ofiarą. Każda przeżyła traumatyczne wydarzenia i absolutnie każda zasługuje na współczucie. Były tylko dziećmi. Dziećmi, które powinny  być chronione za wszelką cenę ... a nie używane jako pionki w brudnym i bezlitosnym świecie.  

W tej książce nie było niczego, co by mi się nie spodobało. Od pierwszej linijki do emocjonalnego zakończenia byłam całkowicie zafascynowana fabułą i czułam wiele empatii dla sióstr Sinclair. Daję Ci gwarancję,  że będziesz wstrzymywać oddech przez całą książkę, ponieważ jest tutaj tak wiele groźnych, szokujących, łamiących serce i niesamowitych zwrotów akcji, które zapewniają, że nie będziesz robić nic poza gorączkowym przewracaniem stron. To, co jest niesamowite w tym  thrillerze, to głębia przekazywanych emocji, wrażliwy portret trzech bardzo różnych dziewcząt / kobiet , które cierpią przez całe życie w wyniku jednej decyzji i kilku przerażających dni w niewoli. Poczucie, że życie zatrzymało się dla nich w dniu, w którym zostały uprowadzone, jest bolesne i bardzo realne. Każda z nich ma inny sposób na przetrwanie, a jednak wszystkie są przepełnione poczuciem winy, strachem i potrzebą izolacji.  Większość książki dotyczy życia po uprowadzeniu oraz traumy, której doświadczają nasi bohaterowie  gdy ich wzajemne  relacje się wypaczają, wiara zostaje utracona, a miłość nagle nie wystarcza. Przełączając się między ramami czasowymi, Louis Jensen fachowo ujawnia informacje, które dozowane są czytelnikowi niczym lekarstwo w kroplówce.

 W tej książce nie było niczego, co by mi się nie spodobało. Od pierwszej linijki do emocjonalnego zakończenia byłem całkowicie zafascynowany fabułą i czułem wiele empatii dla sióstr Sinclair. Od samego początku wiemy, że trzy dziewczynki zostały uprowadzone, ale przeżywają mękę i wracają do domu. Carly jest starszą i przyrodnią siostrą bliźniaczek Marie i Leah, ale jasne jest, że te dzieci łączy więź i miłość, która pomaga im być odważnymi i zaradnymi w sposób, który zapiera dech w piersiach. W rzeczywistości prawdopodobnie będziesz wstrzymywać oddech przez całą książkę, ponieważ jest tak wiele groźnych, szokujących, łamiących serce i niesamowitych zwrotów akcji, które zapewniają, że nie robisz nic poza gorączkowym przewracaniem stron. To, co jest niesamowite w tym psychologicznym thrillerze, to głębia przekazywanych emocji, wrażliwy portret trzech bardzo różnych dziewcząt / kobiet i ujęty kąt, widok ocalałych, którzy cierpią bez końca w wyniku jednej decyzji i kilku przerażających dni w niewoli. Poczucie, że życie zatrzymało się dla dziewcząt w dniu, w którym zostały uprowadzone, jest bolesne i bardzo realne. Każdy z nich ma inny sposób wytrwania, a jednak każdy jest pełen poczucia winy, poczucia winy, strachu i izolacji. To sprawia, że ​​czytelnik czuje się tak blisko dziewcząt, kiedy były znacznie młodsze, ale także wtedy, gdy śledzimy ich życie jako dorośli. Większość książki dotyczy życia po uprowadzeniu i traumy, której doświadcza się, gdy relacje się wypaczają, wiara zostaje utracona, a miłość nagle nie wystarcza. Przełączając się między ramami czasowymi, w których dziewczęta zostały zabrane, a ich kolejnymi próbami ucieczki, w dzisiejszych czasach jako dorośli, Louis Jensen fachowo ujawnia informacje, które kapią nieustannie w kroplówce, zapewniając światło i cień ich osobowości. 

Rzadko można znaleźć thriller psychologiczny, który w tak perfekcyjny sposób przedstawia szeroki zakres reakcji emocjonalnych u bohaterów. Książka ta jest tak pięknie napisana, tak pełna uczuć i ludzkich odruchów, że momentami byłam bliska płaczu. Było delikatnie, ale realistyczne, przerażająco ale z dużą dawką nadziei. "Trzy siostry" to momentami  zabawna (i niepokojąca zarazem), ale też inteligentna emocjonalnie  książka, której nie sposób nie polecić. Jak na razie to najlepszy tytuł przeczytany przeze mnie w tym roku. 

Tytuł : "Trzy siostry"

Autor : Louise Jensen

Wydawnictwo : Burda Książki

Data wydania : 28 października 2020

Liczba stron : 430

Tytuł oryginału : The Stolen Sisters 

 

Za możliwość przeczytania książki i jej zrecenzowania serdecznie dziękuję wydawnictwu :